Freden op de Eer
USCHI KRÄMER
De Wiehnachtsgeschicht, Lukas 2, 1 – 14
Dat wöör to de Tiet, dor geef Kaiser Augustus den Befehl rut, dat all, de em ünnerstellt wöörn, sick in en Stüerlist inschrieben loten mößden. Düt Inschrieben för de Stüer harrn se anners noch nich mookt un dat wöör in Cyrenius sien Doog, as de den Kaiser sien Vertreter in Syrien wöör. Un de Lüe güngen all hen un leten sick inschrieben, jedereen in sien Heimotstadt.
Dor mook sick ok Joseph up de Reis. He kööm vun Galiläa ut de Stadt Nazareth. He möß hen no Judäa, no David sien Stadt, dat wöör Bethlehem. He höör jo to David sein Huus un Familie to. Dor wull he sick inschrieben loten tohoop mit Maria, de em versproken wöör, un de schüll Mudder weern.
As se dor nu ankömen, wöör de Tiet komen un se bröch ehrn eersden Söhn up de Welt, se dreih em in Windeln un legg em in’n Krübb. Se harrn anners jo keen Platz hatt in de Harbarg.
Nu wöörn dor in desülbige Gegend Schoopherders up ’n Feld, de höllen Wacht bi jüm ehr Hood. Un Gott sien Engel treed vör jüm hen, un Gott sien Herrlichkeit lüch üm jüm rüm un se verjogen sick bannig.
Un de Engel sä to jüm:
„Weert nich bang! Süh, ick seeg jo ’n grode Freid an, de dat ganze Volk beleben ward. För jo is vundoog de Heiland up de Welt komen. Dat is Christus, de Herr, in David sien Stadt. Un dat schall joe Teken ween: Ji willt ’n lütt Kind finnen, in Windeln indreiht, un dat liggt in en Krübb.“
Un upstunns wöör bi düssen Engel dat hele Himmelsheer. Un se lööfden Gott un säen:
„Ehre wees Gott boben in de Hööchd un Freden up de Eer bi de Minschen, mit de he dat goot vörhett!“
——————————————————————————————————————–
Moin leev Lüüd,
Freden op de Eer,
dat is woll uns all Wunsch in düsse Tiet un darüm heff ik de Wiehnachtsgeschicht ook ganz an‘ Anfang stellt. In de Geschicht heet dat aver ook: Weert nich bang! Ick seeg jo ’n grode Freid an. Un dat mookt Höpen. Freit wi uns also op Wiehnachten.
De Plattsnakern sünd nu all in Wiehnachtsluun. As elk Jahr drapen wi uns in‘ Dezember in uns Rüüm wedder to uns egen lütt Adventsfier. Un wiel wi to’n Börgervereen höört, sünd wi ook bi düsse Wiehnachtsfier dorbi.
Un nu to en anner Thema. Mien leefst Snack: „Platt is bunt.“
Denn Plattdüütsch sünd nich bloot lustige Geschichten. Nee, de Spraak geiht mit de Tied, To dat höört ook, dat uns Spraak nich „stahnblivt“, sünnern mitwasst. In de letzt Rundbreef harr ik all över de Ne’e SASS-Reedakschoon för Fehlerkorrektur un Spraakutbo. schreven. Un ook över den egen Instagram-Kanaa. Dor wurrd vör alleen nee Wöör vörstellt un verkloort. – Plattdeutsch leevt un darto hörrt ok de Reeg vun dat Nedderdüütsch Sekretariat. Dat lohnt sück, eenmal in de eenzelnen Bidrääg ünner rümtostövern.
Nu veel Spaaß, Freid Wiehnachten un en glücklich Weddersehn in dat nee Jahr wünscht jo
Ut de Plattdüütschfamilje
Bökerstapel, Lesungen un sungen Kinner
Dat weer „rappelvull“ 
un ook wi weern dit Johr wedder op de plattdüütsch Bökermess in‘ Lichtwarksaal. To sehn un hören geev dat veel. Krimis, Comics -de nee Asterix op plattdüütsch-, Klassiker un opfallen veel nee Kinnerböker stapenl sück op de Dischen.
45 Verlag ut all tosamen acht Bundslänner sall dat ween hebben. Wi hebbt hör nich tellt un ook nich Momsen, de ook to Beseuk weer.
Kloor ook, dat dat wedder stünnlich Lesungen un ook de Gang dörch de Neestadt rund üm den Hummelbrunnen mit uns plattdüütsch Föhrersche Benita Brunnert geev.
Un een besünnerer Hööchpunkt weer de Vörstellen vun dat nee Lederbook „Dat bün ik“ ut de Kinner vun dat Gymnasium Bremervörde denn op de Bühn de Song to dat Book sungen hebbt. Höört mal to:
Neben Verlagen, darünner ok tallriek Sülvstverlag, hebbt sück ok plattdüütsch Vereens un Institutionen dorstellt. An hör Stännen hebbt se över Plattkurse, Fortbildungen un Veranstaltungen informeert. Kloor is, de Bökermess is en Fundkuhl för all, de Plattdüütsch leevt oder neeschierig dor op sünd un dat sünd wi un schöölt in dat nächst Jahr seker wedder dorbi wesen.
Momsen weer ook dor!
Do deit noch een poor Lüüd fehlen!
Ut uns Schrieverksteed
De echte Wiehnachtsmann
Jan wahnt mit sien Öllern in Hamborg un is düt Johr to School komen. Nu richt sück de Urlaubsplaans vun de Familie nah de Ferien. Düt Johr weren se all an de Oostsee föhrt. Un dat weer een duller Urlaub. Besünners Mutti hett dat allerbest toseggt. Se leevt de See. Un nu schall dat to Wiehnachten wedder an de Oostsee gahn. Dat ward Muttis Wiehnachtsgeschenk, een „Wellnessurlaub“ in een Schöönheitshoff an´n See. Dat weet se aver noch nicht. Jan kann sück twoor nix dorünner vörstellen, aver Papa meent, Mutti wüllt sück bestimmt ganz doll freien. Wiehnachten fiern se denn nu all tosomen an´n See. Dat warrt bestimmt grootoordig, aver Jan hett Sorgen.“Wat is mit den Wiehnachtsmann, wenn Jan nich tohuus is? Warrt de Wiehnachtsmann Jan liekers finnen?“ – Papa meent, dat is för den Wiehnachtsmann keen Problem. De Wiehnachtsmann wahnt ja in dat Wiehnachtswunnerland hooch baven in‘ n Noorden. Un dor hett he ook siene Helpers, de em seggt, of de Kinner tohuus or mit her Öllern op Reisen sünd.
Nu is dat Wiehnachtswunnerland aver wiet weg. Dor gifft dat ja winterdaags jümmers veel Snee. Un dorüm fohrt de Wiehnachtsmann meist mit sien Sleden. Wenn de Wiehnachtsmann aver mit dat Boot över de Oostsee föhrt, is he bannig gau bi de Kinner. Jüst dorwegen kummt de Wiehnachtsmann an de See nich mit sien Sleden, sünnern mit dat Schipp. So hett Papa dat in dat Blatt leest
Un dorin stunn ook, dat de Wiehnachtsmann mit sien Boot all vörher in de Adventstiet in den Haven vun Niendörp anleggen will. Denn villicht hebbt de Kinner doch noch en poor lütte Wünsch, de se den Wiehnachtsmann seggen wüllt. Un dor wüllt Jan un Papa denn ook hengahn.
Man Jan is unglöövsch: „Is dat ook de richtige Wiehnachtsmann, de anners ook nah Hamborg kummt? Kennt de Wiehnachtsmann den würklich all Kinner, ook de, de in de Ferien an`n See sünd? “ Jan hett noch veel Fragen, aver dor kummt de Wiehnachtsmann ook al mit sien Fischerboot – verdeelt an all Kinner Wiehnachtskeksen, Plättens un annern Naschkram – ook an Jan. De is aver jümmers noch twiefelmödig. He stellt sien Rüchsack mit de HSV Opneiher un lütt Naamsschild neven sück, geiht to de Wiehnachtsmann un fraagt: „Segg mal, büst du würklich de echte Wiehnachtsmann or hest du di bloot verkleed?“ „Nee ik bün echt“, antert de Wiehnachtsmann. Jan kiekt unglöwsch. „Weetst du ook, dat ik hier in de Ferien bün un woneem ik anners wahn?“ De Wiehnachtsmann griept sik in sien Boort, luschert to de Rüchsack un kiekt Jan an: „Jo! Jan, du kummst ut Hamborg!“ – Jan tuckt tosamen. Jan hett de ‚Wiehnachtsmann seggt. Klor! Jan heet he, dat weer sien Noom. Un ut Hamborg kummt he ook. Dat passt! Sowat kunn blot de echte Wiehnachtsmann weten. Dat is de Echte! Jan weer sück nu heel seker, dat is de richtige Wiehnachsmann, kenn verkleedet Matroos.
Vun nu af freit sück Jan richtig op Wiehnachten, röppt „Tschüüs Wiehnachtsmann“, dreiht sik üm, nimmt sien Rüchsack mit de blau witten HSV Opneiher un geiht mit Papa na Huus. De Wiehnachtsmann aver smustert un leest op de Achtersiet vun de Rüchsack
„Jan is een Fien Keerl“.
Un för Jan is nu kloor, de Wiehnachtsmann wüsst un leest allens, ook wenn Jan in Urlaub an´n See is.
Hörbööker
De Wiehnachtsman un sien lütt Hüüt – Reimer Bull
Tieden:
De Plattsnacker dreept sik wedder an’n
11. Dezember
Klock söven, in dat Huus vun de Elisabeth Kark, Eidelstedter Dorfstraße.
Ook düsset Jahr hebbt wi wedder Punsch (ohn Alkohol), Backels un wiehnachtlich Leder dorbi.
To´n End noch ´n lütten Snack
