Dat Gedicht hett uns Plattsnakkerin Margrit to Anfang März schickt. Da leeg noch Snee un wi luert all op de Blöhtiet mit bunt Blööm un Vogels. Man nu kann dat aver doch so wesen, dat Fro Holle uns dibbern höört hett un den Snee tohuus lett. Denn hüüt schien de Sünn un de Blomen un Vagel könen kamen. Wi freit uns.
Ut de Plattdüütschfamilje:
Wi hebbt dor al mal över snackt:
Elkeen hett tohuus en Bökerschapp mit Böker, de he leest hett, aver nu nich mehr so faken in de Hand hollt. Un düsse Böker wüllt wi mitenanner tuuschen. All köönt dorbi wesen. Bringt joon plattdüütschen Leesstoff mit un kiekt neeschierig bi ’n Naver, wat denn dor so in dat Bökerschapp to finnen is. Un nu wurrd tuuscht. Dat köst ok nix.
Bringt bitte ok sülvst egen plattdüütsch Böker mit. Üm so grötter is de Utwahl. Dat wurrd bloot tuuscht – nix verhökert or to Geld mookt.
Henwiesen un Winks:
-
De Carl Toepfer Stiftung hett wedder en groot Programm för all Plattsnacker. Besünners intressant de veerteilige Gespreek Reeg över de Gebruuk un de Tokunft vun de plattdüütsch Spraak. – Plattdeutsch – Kunstsprache, Alltagssprache, tote Sprache? Hamburger Gespräche über „richtiges“ Platt Aver nich bloot dat. Dat gifft ok wedder Lesungen un Leederavends. Kiekt doch eenfach mal op de Homepage vun de Carl Töpfer Stiftung unner https://www.carltoepferstiftung.de/veranstaltungen/ Dat köst ok nix.
-
De twete März weer en besünneren Dag för uns Plattdüütsche. Allereerst wurrd in’ düütschen Bundsdag en parlamentaarsch Debatte op Plattdüütsch föhrt. Achtergrund weer de 25. Johrdag vun de Europäische Regional- und Minnerheitenspraken-Charta to´n Beschermen vun de velen Regional- un Minnerheitenspraaken op de Welt. De Charta garanteert, dat elkeen överall in sien Regional- oder Minderheitenspraak snacken dröff. Un se hett dorför sorgt, dat de lütten Spraken bi de Gesellschaft un ook bi de Politik op de Agenda staht.
Bi de Debatte weer dat utdrücklich wünscht, dat de Liddmaten vun den Bundsdag hör Reden in een vun de veel Regional- oder Minnerheitenspraaken hollen. In’n Noorden sünd dat Frieesch, Plattdüütsch un Däänsch. Ut Hamborg hett sik de Afordnete Linda Heitmann ut Altona för und Heimatsprook insett. Höört mal in dat Höörbook or kiek in dat Internet ünner https://www.ndr.de/fernsehen/sendungen/hamburg_journal_1800/Plattdeutsch-im-Bundestag,hamj132438.html
Höhrbücher :
Ditmal heff ik to´n tohören en Geschicht vun den Schrievwettstriet 2021 utsökt. De Geschicht heet “Grille”. Loot ju mol överraschen.
Geschichten
Dat is ja bald Oostern un dorto passt de Geschicht vun “Lütt Haas”.
“Eier … logisch … biologisch“
hett dat Theatertück heten, dat uns lütt Plattdüütsch Krink sik nu, na twee Johren “Corona Sperre”, tohoop ankeken hett. En herrlich Speelwark över glücklich Höhner un biologische Eier. Aver de Saak weer nich bloot biologisch, sünnern kriminalogisch ok nich ganz rejell. Dorbi hett de Knecht Hinnerk den Kraam wiss in Griff.
He deit sück över sien Fründ Korl Eier ut de Legebatterie “utlehnen” un behannelt se allsamt mit Höhnerdreck un lütt Feddern, so dat se achteran all fien ökologisch utsehn deit. Wenn denn ok noch de vun Korl konstrueerte „Eierbeschmutzungsmaschien“ in Bedrief nahmt warrt, flegen de Feddern bloot so över de Speeldeel. Een herrlich Spektakel un de eerste “Kriminalfall” för den afsluut överföddert Dörpschandarm.
Dat allens höört mien lütt Enkel Jonas un meent, “anmaalt Eier dröff bloot de Oosterhaas verköpen. Un de hett ja ok de Schokolaadeier”. Dorüm wünscht sück mien Enkel, plietsch as he is, nu sülvst en Haas – quasi en eegen Leverant. Ut sien Sicht en gode Idee. Gifft dat denn doch nich bloot to Oostern sööten Snabbelkram. Ne, de Haas levert ja nu dat ganze Johr. Sien gröttste Wunsch weer foorts en eegen lütt Haas. Ik heff op em inpreestert, em to verkloren versüükt, dat so´n Deert ok Verantwoordens bedüüd un Pflichten na sik treckt. De Haas bruukt wat to freten, musst de Stall utmisten un wat is mit de Fohrt in Urlaub? Nichts to maken. De Jung weer vun sien Idee nich mehr aftobringen. Sien gröttste Wunsch weer un bleev en eegen lütt Haas.
Un denn bün ik gemeensam mit em loostrocken, Breder un Liesten för en Kaninkenstall to köpen. Wi beid hebbt een Huus bood – een “Haasenhuus” mit Goorn un Utloop. An Enn fehl bloot noch de lütt Haas. Un dor harr ik al mal vörsorgt.
Mien Arbeidskolleeg Günter is Vörsitter in Lüttgartenvereen. Un een vun sien Navers hat`n ganzen Barg Kaninken un dor kunn sik Jonas nu sien eegen lütt Haas utsöken. Vörher harr ik aver “ünner Mannslüüd” mit mien Kolleeg afmaakt, dat de Haas wo mööglich ok wedder torüch kamen kann.
Vun nu an is “Lütt Haas“ aver est eenmal bi uns in sien niegen Huus un uns Enkel töövt, dat de “Eierprodukschoon” in Gang kaamt. Nu, dat funkschoneert aver nich. “Lütt Haas“ is noch to jung. Man ok as he öller warrt, klappt dat jümmers noch nich. “Lütt Haas” leggt keen Eier. – Jonas kiekt ganz trurig un ok de Haas lett de Flünken hangen. Wat nu?
Eenig Daag later, groot Obregen un Dörchenanner! De Tuun bi de Haasenhuus is ünnern hooch bagen un uns Haas nich to sehn. Woneem is “Lütt Haas”? Nüms hett em sehn. “Lütt Haas” is weg. Nu is Jonas aver doch bannig trurig. He kiekt ganz bedrippst in de Weltgeschicht. Da mutt ik em denn tröösten. Ik heff em verkloort, dat ja nu bald Oostern weer un da mööt all Kaninken gemeensam den Oosterhasen in de Oostereiwarksteed ünnerstütten. Aver “Lütt Haas” warrt uns wiss nich vergeten. Un wohrhaftig legen Oostern denn ok veel mannigfarvig anmaalt Eier, ok welk ut Schokolaad, in uns Goorn. Uns Haas harr uns nich vergeten!
“Lütt Haas” geiht nu in de twete Klass vun de Oostereiermalschool. Neegst Johr schall he uns seker wiesen, wat he allens lehrt hett un wedder schöön bunte Eier levern. — De Adress vun de Ostereiermalschool kennt mien Arbeidskolleeg Günter vun de Lüttgartenvereen. Dor sitt nu all de Kaninken, ok uns “Lütt Haas”, un lehrt flietig för dat neegste Johr.
Klaus-Peter Schulze
Tieden:
- De Plattsnacker dreept sik wedder an’n 12. April, Klock söven, in dat Gemeendehuus vun de Elisabeth Kark, Eidelstedter Dorfstraße
-
19. April, Klock fief, Bökerflohmarkt, Seniorentreff, Elisabeth Kark, Eidelstedter Dorfstraße
To´n Enn noch´n lütt Spröök:
